πρισκιλλιανιστές

οι / πρισκιλλιανισταί, ΝΑ

αιρετικοί τού 4ου μ.Χ. αιώνα, οπαδοί τού Πρισκιλλιανού, τού οποίου η διδασκαλία είχε διαδοθεί στην Ισπανία, στη Γαλλία και στην Ιταλία και αποτελούσε σύνθεση στοιχείων τών δυαλιστικών ασκητικών τάσεων τού μανιχαϊσμού και αστρολογικών και πανθεϊστικών τάσεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Πρισκιλλιανός + -ιστής*].